FRANK TIMIS και KAVALA OIL - Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι

Πού τον θυμηθήκαμε θα πείτε…

Τον θυμηθήκαμε γιατί ο γνωστός Ρουμάνος επιχειρηματίας-απατεώνας-νταβατζής-έμπορος ηρωίνης (συμπληρώστε ότι άλλο θέλετε…) Frank Timis μπορεί να αποχώρησε από την Ελλάδα το 2004, όμως η ζωή του κύκλους κάνει και έχει βρεθεί ξανά να έχει μερίδιο σε Ελληνικό μεταλλείο χρυσού!.. Όχι της Χαλκιδικής αυτή τη φορά, αλλά των Σαπών στη Ροδόπη.

Μας τον θύμισε επίσης ο “Αθέατος Κόσμος” του κ. Χαρδαβέλλα που μεσάνυχτα Τετάρτης 6 Ιουλίου βαλθηκε να πείσει τους Έλληνες ότι ο μαύρος και ο κίτρινος χρυσός θα σώσουν την Ελλάδα από τη χρεωκοπία! Ο Frank Timis ήταν ο πρώτος που χτύπησε αυτή τη διπλή φλέβα, του μαύρου και του κίτρινου χρυσού  και η φλέβα μπορεί να μην έσωσε την Ελλάδα, οπωσδήποτε όμως έκανε ζάπλουτο τον ίδιο. Όπως και ο χρυσός της Χαλκιδικής σίγουρα δεν θα σώσει την Ελλάδα, όμως θα προσθέσει μερικά δις ευρώ στους λογαριασμούς του συνεταίρου του κ. Τimis, Δημήτρη Κούτρα.

Το σύντομο “πέρασμα” του Frank Timis από τα πετρέλαια της Καβάλας και τα μεταλλεία της Χαλκιδικής θα μπορούσε να είναι το υλικό για σενάριο επιχειρηματικού θρίλερ. Έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά: μυστικές συναντήσεις, αθέατα “μνημόνια συνεργασίας”, χορό εκατομμυρίων, εξαπατημένους επενδυτές, διεφθαρμένες Κυβερνήσεις και Έλληνες Υπουργούς να παίζουν τα πιόνια στο παιχνίδι των επιχειρηματικών συμφερόντων. Θα ήταν διασκεδαστική η ιστορία αν όλα αυτά δεν παιζόταν εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και στην πλάτη των Ελληνων πολιτών. Και όσο ψάχνουμε τα λεφτά που “υπήρχαν” αλλά κάπου εξαφανίστηκαν, καλό είναι να θυμόμαστε και αυτές τις υποθέσεις…

Τον Φεβρουάριο του 2004 ο Vasile Frank Τimis ήταν το νέο αστέρι της Ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής. Τον Οκτώβριο του 2003 εταιρεία του REGAL PETROLEUM είχε εξαγοράσει την KAVALA OIL και μαζί με αυτήν τον μαύρο χρυσό του Β. Αιγαίου. Την ίδια εποχή, το Δεκέμβριο του 2003, δυο άλλες εταιρείες δικών του συμφερόντων, η EUROPEAN GOLDFIELDS (EG) και η GLOBAL MINERAL RESOURCES (GMR) εμφανίζονται από τον τότε Υφυπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Χρήστο Πάχτα, μαζί με τον κ. Δημήτρη Κούτρα και την ΑΚΤΩΡ στο σκοτεινό “Μνημόνιο Συνεργασίας” για την απόκτηση του κίτρινου χρυσού των Μεταλλείων Κασσάνδρας της Β. Χαλκιδικής. Το Μνημόνιο τέθηκε σε εφαρμογή αμέσως μετά την κύρωση από τη Βουλή της Σύμβασης Μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Στις 9 Φεβρουαρίου 2004, η ΕG και η GMR εξαγοράζουν αντιστοίχως ποσοστά 30% και 21% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και αποκτούν τον έλεγχο της επιχείρησης. Περισσότερα εδώ.

Την εποχή εκείνη, έχοντας τον πλήρη έλεγχο του μαύρου χρυσού του Β. Αιγαίου και του κίτρινου χρυσού της Χαλκιδικής, ο Frank Timis ήταν κυριολεκτικά παντοδύναμος. Υπουργοί υποκλίνονταν μπροστά του και έσπευδαν να φωτογραφηθούν μαζί του, αγνοώντας τις ποικίλες φήμες που κυκλοφορούσαν γύρω από το όνομά του. Οι δυνατότητες που έδινε ο συνδυασμός της Χαλκιδικής και των Πετρελαίων Καβάλας για κάποιον που θα ήθελε πραγματικά να δουλέψει στην περιοχή, ήταν μοναδικές. Η Ολυμπιάδα, ακριβώς απέναντι από τον Πρίνο, θεσμοθετημένη Βιομηχανική Περιοχή και φαιό μεταλλευτικό πεδίο, έδινε τη λύση στο πρόβλημα της αναγκαίας χερσαίας ζώνης για την επιχείρηση του πετρελαίου. Πρόβλημα άλυτο μέχρι και σήμερα, δεδομένου ότι η παραλιακή ζώνη έξω από την Καβάλα που χρησιμοποιείται για τις χερσαίες εγκαταστάσεις αποθήκευσης του πετρελαίου, είναι ο μεγάλος υδροβιότοπος της Βάσοβας, προστατευόμενος από τη Συνθήκη Ραμσάρ.

Όμως ο Φρανκ είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του. Ο Φρανκ ήθελε να κάνει μια αρπαχτή και να φύγει. Τον Ιανουάριο 2004, μόλις τρεις μήνες μετά την αγορά των πετρελαίων Καβάλας, η REGAL PETROLEUM ανακοίνωσε στο Χρηματιστήριο ΑΙΜ (ΑΙΜ: Alternative Investment Market) του Λονδίνου τον εντοπισμό τεράστιου κοιτάσματος πετρελαίου στην Καλλιράχη της Θάσου. Σύμφωνα με τις φήμες που εντέχνως κυκλοφόρησε στην αγορά, ο πίδακας του πετρελαίου που ξεχύθηκε είχε τόσο μεγάλη πίεση που κόντεψε να διαλύσει το γεωτρύπανο και να σκοτώσει όσους εργάζονταν πάνω σ’αυτό – το μυθικό αυτό περιστατικό του προσέδωσε το παρατσούκλι “the Gusher”.

Για δυο-τρεις μήνες ζήσαμε το μύθο μας ως χώρα, με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης να φιλοξενούν τακτικές ανταποκρίσεις από το “Εμιράτο της Καβάλας” και δημοσιογραφικά πορτραίτα του Εμίρη των Πετρελαίων Frank Timis. Άλλωστε το βιογραφικό του είναι πλούσιο και πολύχρωμο… διασυνδέσεις με το καρτέλ της κοκαϊνης, εμπόριο ναρκωτικών κ.λ.π. – “νεανικά παραπτώματα” όπως τα χαρακτήριζε ο πρώην Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Σαλαγκούδης πριν οι εναγκαλισμοί του με το Φρανκ του στοιχίσουν τη θέση του, τον Οκτώβριο του 2005.

Επί τρείς μήνες η φούσκα της Καλλιράχης μεγάλωνε και τον Μάρτιο του 2004 έσκασε. Το πηγάδι αποδείχθηκε στεγνό και η απάτη του νέου “Εμιράτου” αποκαλύφθηκε. Η REGAL έγινε καπνός από την Καβάλα αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους και προμηθευτές. Ο Timis βρέθηκε κατηγορούμενος από τις Χρηματιστηριακές Αρχές του Λονδίνου για χειραγώγηση της αγοράς και εξαπάτηση των επενδυτών. Στο κρίσιμο διάστημα από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάρτιο 2004, η REGAL είχε κάνει τρεις αυξήσεις κεφαλαίου, ληστεύοντας από τους επενδυτές ποσό πάνω από £100 εκατ. ($152 εκατ.). Όμως ο Φρανκ, ως έμπειρος «επενδυτής» είχε εξαργυρώσει εγκαίρως την τεράστια άνοδο της μετοχής της REGAL (500%!!!) και την είχε κάνει για πιο θερμά (Αφρικανικά) κλίματα.

Παράλληλα, πούλησε στην EG το ποσοστό 21% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που κατείχε η GMR, κίνηση που του απέφερε ακόπως $100 εκατ.! Καθαρό νταβατζιλίκι… Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Πάχτας είχε δώσει τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ αντί 11 εκατ. ευρώ! Τον Απρίλιο 2006 ο Φρανκ πούλησε όλες τις μετοχές του στη EUROPEAN GOLDFIELDS και με τα λεφτά αυτά πήγε στην Σιέρα Λεόνε να κυνηγήσει διαμάντια, αφήνοντας το πεδίο της Χαλκιδικής ελεύθερο στον συνέταιρό του Δημήτρη Κούτρα.

Μετά από πολλές ταλαιπωρίες, οι εργαζόμενοι στην KAVALA OIL ανέλαβαν μόνοι τους τη λειτουργία της επιχείρησης, εξασφαλίζοντας την επιβίωσή της. Με την αυτοδιαχείρηση και τη βοήθεια των υψηλών διεθνών τιμών του πετρελαίου, πληρώθηκαν τα χρέη των 15 εκατ. ευρώ που είχαν αφήσει οι απατεώνες της REGAL και η επιχείρηση επέστρεψε αισίως στην κερδοφορία.

Ήδη ζάπλουτος, ο Frank Timis άλλαξε ήπειρο και συνέχισε την ένδοξη καριέρα του στη ρημαγμένη από τους εμφυλίους, τα αντάρτικα και τα “ματωμένα διαμάντια” (blood diamonds), Σιέρα Λεόνε της δυτικής Αφρικής. “H στρατηγική του Φρανκ είναι να επενδύει σε εταιρείες σε πολύ πρώιμα στάδια και να τις ενισχύει με γνώση, εμπειρία και επαφές”, διαβάζουμε το website www.franktimis.com. Ακριβώς ότι έκανε στην Ελλάδα δηλαδή… Το ίδιο site διαφημίζει τις “εξαιρετικά πετυχημένες” εταιρείες που δημιουργησε ο Φρανκ REGAL PETROLEUM, EUROPEAN GOLDFIELDS και GABRIEL RESOURCES αλλά και το φιλανθρωπικό του έργο.

Mε προσωπικά του χρήματα (δηλαδή αυτά που έβγαλε από τις προηγούμενες απάτες) ο Φρανκ Τιμις αγορασε την Sierra Leone Diamond company, την οποία μετασχημάτισε σε εταιρεία εξόρυξης βασικών μετάλλων και σιδηρομεταλλεύματος με το όνομα AFRICAN MINERALS. H πρόσφατη (χθεσινή) ανακοίνωση πώλησης ποσοστού του μεγαλύτερου μεταλλείου σιδηρομεταλλεύματος της χώρας από την AFRICAN MINERALS σε Κινεζικά συμφέροντα για $1,5 δις έκαναν τον Φρανκ και επισήμως δισεκατομμυριούχο. Ο Frank Timis είναι ο βασικός μέτοχος της AFRICAN MINERALS και η AFRICAN MINERALS είναι ο βασικός (με 19,9%) μέτοχος της Αυστραλέζικης CAPE LAMBERT IRON ORE που είναι η νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία του χρυσωρυχείου των Σαπών στο Νομό Ροδόπης! Στον χρυσό της Ελλάδας, ο Frank Timis βγήκε από την πόρτα και ξαναμπήκε από το παράθυρο…

Τα άλλα επιχειρηματικά του ενδιαφέροντα αφορούν την έρευνα για πετρέλαιο σε ταραγμένες περιοχές του κόσμου όπως το Καζακστάν, το Κουρδιστάν και ανοιχτά των ακτών της επίσης ματωμένης από πολέμους και διαμάντια Λιβερίας. Διευθύνων Σύμβουλος σε όλες τις εταιρείες συμφερόντων του Timis (μεταξύ των οποίων και στην CAPE LAMBERT) είναι ο στενός του συνεργάτης από την εποχή της GABRIEL RESOURCES, Tony Sage ο οποίος, όπως μαθαίνουμε από τα δημοσιεύματα, τον περασμένο μήνα βρισκόταν σε επιχειρηματικό ταξίδι στην Ελλάδα, προφανώς προετοιμάζοντας το έδαφος για την εκμετάλλευση των Σαπών.

Μια πολύ μικρή μελανιά στο λαμπερό προφιλ του Φρανκ είναι το πρόστιμο των £600.000 ($915.000) που του επέβαλε το Νοέμβριο του 2009 το Χρηματιστήριο ΑΙΜ του Λονδίνου για την παλιά ιστορία της REGAL στην Ελλάδα – το μεγαλύτερο πρόστιμο που έχει επιβληθεί ποτέ από το ΑΙΜ. Η απόφαση δυσαρέστησε τον Φρανκ ο οποίος δήλωσε ότι είναι “θύμα κυνηγιού μαγισσών” από ένα “δικαστήριο-καγκουρώ”- αυστραλοτραφής γαρ!